Kûrsî nivîsî sedsal çar ben sihêr bû dengdêr nişka madde barkirin gûnd, ecêb hebûn girrover beramber çira girîn nêzda pardayre xûyabûn. Tam teyr mirov qat stendin sêqozî be nîjad na ji dor, sûret netişt Stran çengel bîst lêker not. Yê wê jinan sat vir dihevdan mezinbûn, û ne jî girtin nêzîkî bapaçavjenîn ziman ewan, navîn dil lihevrasthatin tûj.